Ik werk op verschillende diensten, als verpleegster, nu kom ik van de oncologie. Het is geen makkelijk beroep, we zijn soms met 3 verpleegsters voor meer dan 30 patiënten. Toch wil ik mijn werk goed doen. Het is belangrijk voor zieke mensen. Ze hebben nood aan contact, aan menselijkheid. Mijn grote zus is ook verpleegster, in de operatiezaal. Toen ik haar zag studeren, raakte ik geboeid door anatomie. Hoe de mens in elkaar zit, hoe alles functioneert. Ik wist toen, dit wil ik ook. Mijn broers en zussen werken in heel verschillende domeinen: traiteur, op een school met kinderen, communicatie, … iedereen is ondertussen het huis uit. Ik ben de laatste die nog bij mama woont. Het zal moeilijk zijn als ook ik ga vertrekken. Misschien wanneer ik een relatie heb. Voorlopig woon ik er goed. Ik help mijn mama soms wat financieel, want het is moeilijk rondkomen. Soms heb ik het ook moeilijk, maar ik ben gezond. Ik probeer positief in het leven te staan, zeker nu ik zie hoe fragiel het leven soms is.
