Het is mijn laatste werkdag. Ik heb niet meteen een nieuwe opdracht en dus ga ik terug naar Hongarije. Ik reis sowieso veel voor het werk. Ik ben vertaler/tolk. Maar ik reis ook graag voor mijn plezier. Lange treinreizen, het verdwalen, de ontmoetingen,… Al kom ik ook graag thuis en geniet ik er van om me even helemaal in mijn cocon terug te trekken.
Lang voor ik wist wat ik wou worden, wist ik dat het freelance ging zijn. Ik gruwel van het idee voor een baas te werken, van het idee dat ik mijn dag over zes maanden exact kan voorspellen: wat ik doe, waar ik zit, … neen geef mij maar avontuur. Al is er ook een keerzijde. Soms is er geen werk. Geen werk is geen inkomen. Soms wordt het spannend, maar uiteindelijk komt er altijd wel iets uit de bus. Gewoon vertrouwen hebben.
